Deafen - definitie. Wat is Deafen
Diclib.com
Woordenboek ChatGPT
Voer een woord of zin in in een taal naar keuze 👆
Taal:

Vertaling en analyse van woorden door kunstmatige intelligentie ChatGPT

Op deze pagina kunt u een gedetailleerde analyse krijgen van een woord of zin, geproduceerd met behulp van de beste kunstmatige intelligentietechnologie tot nu toe:

  • hoe het woord wordt gebruikt
  • gebruiksfrequentie
  • het wordt vaker gebruikt in mondelinge of schriftelijke toespraken
  • opties voor woordvertaling
  • Gebruiksvoorbeelden (meerdere zinnen met vertaling)
  • etymologie

Wat (wie) is Deafen - definitie


deafen      
v. a.
1.
Make deaf, deprive of hearing.
2.
Stun, confuse with clamor.
deafen      
¦ verb make deaf.
?[as adjective deafening] extremely loud.
?(deafen someone to) (of a sound) make someone unaware of (other sounds).
Derivatives
deafeningly adverb
deafen      
(deafens, deafening, deafened)
1.
If a noise deafens you, it is so loud that you cannot hear anything else at the same time.
The noise of the typewriters deafened her.
VERB: V n
2.
If you are deafened by something, you are made deaf by it, or are unable to hear for some time.
He was deafened by the noise from the gun.
VERB: usu passive, be V-ed
3.
see also deafening
Voorbeelden uit tekstcorpus voor Deafen
1. The blasts intended to deafen and daze but not harm knocked residents in neighbouring flats off their feet.
2. It is a fascist action intended to blind and deafen the people and quell the atmosphere for alliance with the DPRK and reunification growing stronger in south Korea.
3. The mood was festive, nonetheless, with women making up more than half the crowd, and the music vibrating from the loudspeakers loud enough to deafen ears and shake ribs.